Şiirler

Kışın en karlı günlerinde
Kırmızı gül yaprakları gördüm
Dökülmüş karlar üzerinde
Kim bilir hangi eller serpmişti

Aldırma yılların hızla aktığına
Saçlarının beyazlaştığına
Yüzündeki kırışıklıkların arttığına
Nefes alabiliyorsan korkma

Kötülüklerle olan bu savaş
Bitmedi bitmeyecek
Sürecek evrenin her yerinde
Dışımızda ve hatta

Yabancı bir yolcu gibi yaşadın hep
Pencereden seyreder gibi geçtiğin yerleri
Ölüme gider gibi geçtin hayatın yollarından
Gideceğin yeri düşündün durdun hep

Bedenlerin dansı değil
Ruhların dansıdır aşk
Dans eden ruhlar
Ne kadar derinse

Yapayalnız, karanlık bir ormanda
Koşmaktasın çocuk
Aramaktasın sevdiklerini
Ağaçlar dilsiz

Epey yaşlanmışız
Gelmiş, dayanmış
Kapımıza amansız kış
Kaçmış, uzaklaşmış

Bak işte geceler geçiyor
Kalyonlarla kapımızdan
Bizse seyrediyoruz en çocuk halimizle
Onları her akşam

Sadece evliyalar, ermişler, peygamberler mi
İsteyebilir dünyanın düzelmesini
İnsanların iyiliğini, güzelliğini
Sıradan insanlar